برگشتم
سفر عالی بود سفر واقعا‏ًعالی بود
سفر خیلی زود تموم شد!
همسفرها یکی از یکی گل تر و ماهتر بودند
اونهایی که نتونستید بیاید،‏براتون مخصوص دعا کردم
سلامتون رو به آقا رسوندم،‏جواب سلام هم که واجبه،‏اگه بهتر گوش کنید حتماً‏می شنوید
همه ی زیارت ها یه طرف زیارت صبح جمعه (از اونجایی که شب ها نمی خوابیدم بهتره بگم 5شنبه) یه چیز دیگه بود!‏از 2 حرم بودم تا 6:30! همون جای همیشگی ... پنجره فولاد ... قدم زدم،‏فکر کردم،‏راه رفتم،‏یه کوچولو زیارت کردم،‏دوباره راه رفتم و فکر کردم و مردم رو نگاه کردم!
شنیدن غزل خوانی های عاشقانه ی مردم،‏التماس هاشون به امام رضا،‏نوحه خونی های گوشه گوشه ی صحن انقلاب،‏صدای نقاره خونه،‏ضجه های دم پنجره فولاد و ... برام لذت بخش بود و آرامش دهنده
در حال قدم زدن دعای عهد خوندم!
راه 5 دقیقه ای صحن انقلاب تا دم باب الرضا بی اغراق نیم ساعت طول کشید ...
تک تک اسمتون رو نام بردم ... چه اونهایی که کنارم بودید چه اونهایی که نبودید اما حضورتون رو حس می کردم ...
گاهی توی سفر به داشته هات می بالی (اینو فقط یه همسفر متوجه میشه)
‏دیشب تا دم اذان صبح با اینکه چشمام از خستگی نای باز موندن نداشتند اما بیدار موندم و آسمون رو نگاه کردم ... بشکن قُرق را ماه من بیرون بیام امشب! ماه رو دیدن؟
بیشترین از اینکه موقع وداع گریه کنم،‏توی جلسه ی آخر موقع تعریف اون خاطره اشک ریختم!‏جداً‏ چه بزرگوارانی ما داریم و نمی فهمیم!
9تیر
9مرداد
9 شهریور ...
پنجره فولاد رضا برات کربلا میده،‏هر کی میره کرب و بلا از حرم رضا میره
راست میگین اگه خدا به ادم لطف نکنه خداییش زیر سوال میره ...دیگه نمی گردم دنبال چراهاش! این دفعه ازش بیشتر میخواهم ...
...
پ.ن. خوبه میخواستم فقط همون دو بیتی را بذارم با همون عکس که توسط خود بچه های گروه گرفته شده بود
«گاهی خاطرات آدم یه دنیا حرف داره»